Een droom. Ik zweef tussen lucht, aarde en mezelf. Er klotst iets. Mijn hersenpan maakt zich los van haar vliesje, draait zo maar eventjes 180 graden om haar as. Doodleuk. Als het zo voelt om dood te gaan, nee bedankt dan pas ik liever. Een duif koert. Lost iets. De kater waggelt stroelend zijn straat door. De vrouw met dikke kaak wacht op de bus. De buurt nestelt zich in zelfbehagen. Ik doe hetzelfde met mijn melancholie. Soms, gebeuren dingen die de moeite waard zijn. Als je ze weet te vinden, tussen hemdsknoop en verlangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten