woensdag 17 juli 2013

De laatste ronde.








                                       














Zo, dat was het dan. Gedaan met het bed met de tien dekens en de diepe put, de lichtschakelaars met een draadje, de luide hartenklop 's nachts bij het tikken van de radiator, de rust door het luiden van de klok en de gedempte stemmen, kotsen in het emmertje met de sticker van het Rode Kruis, gesnurk vanuit de grijze ligzetel na het middagmaal, de vestiaire in de keukenkast, appelbeignets, de enge uil en het neppe bos, het kriepen van de gordijnen, stiekem kijken in het mandje met verstorven sigaretten, stress aan de bebloemde stoelen begin januari, kasten met decennia aan mode die ooit weer in wordt, het kraken van de overloop en weten dat het dan stil hoort te zijn, pap in broodzakken op de treden van de kelder, de gladde tapijten in oranje pluche, Bambi, zwijgen en eten, de wiebelende stoel in schapenwol, honderdduizend potten en zakjes en foto's en kleren en dingen van vroeger. Het huis van bewaring gaat voorgoed dicht.

't Is een troost te weten dat er nog steeds slappe pap, appels met rimpelvel, gerecycleerde nieuwjaarskaarten, taarten zonder recept en God zegent en bewaardu's te verkrijgen zijn, een paar kilometer verderop. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten