 |
een uffra met een pitslichteke |
'It's time to change your password', meldde de startpagina een week geleden droogjes. Maar een mail met resetgegevens werd nooit verstuurd. Op inderhaast opgerichte fora waar diehards hun verontwaardiging uitschreeuwden en beweerden dat ze zonder hun tweede thuis niet meer konden leven, was er ook te lezen dat microblogplatform Tumblr een Russische hacker over de digitale vloer had gekregen. Zelfbedachte veiligheidsregels verhinderen dat de helpdesk informatie mag uitdelen. Uit het negatieve antwoord op mijn vraag om een nieuw paswoord sprak machteloosheid en vernedering. Die data waren ze kwijt. De slachtoffers zijn accounts van drie jaar en ouder. De mijne ontstond in tweeduizend elf, toen mijn computer te traag werd door al die opgeslagen internetplaatjes en ik redenen zocht om niet te moeten studeren. Tumblr bleek een handig medium om mooie dingen te verzamelen met de bron binnen muisklikbereik. pullmybauhaus werd het verlengde van mijn gelijknamige (toen nog) Wordpress-blog. Het was een toevluchtsoord om muziek, quotes, foto's en wenslijsten in maandelijkse moodboards te gieten en die op gezette tijden te doorbladeren ter inspiratie. Van mijn vaakst voorkomende thema's (handen, doorkijkkledij, kapsels, clair-obscur, lusters, groen, catwalkfragmenten, huisraad, bloemen, zeefdrukachtige kunst in pasteltinten en veel dramatiek) maakte ik later Pinterest-bordjes. Maar los van die bijeengepinde categorieën ben ik altijd een trouw liker en reblogger gebleven.
In mijn keel ontstond lichte kropvorming bij het besef dat ik een privé-archief van jaren kwijt ben. Maar een nieuw account is snel gemaakt, gevolgde favorieten ken ik uit het hoofd als titels van lievelingsboeken en voorkeursprentjes zijn gewoon online te raadplegen. eenufframeteenpitslichteke is hetzelfde, maar dan elders. Tot die Amerikaanse onnozelaars nog eens voor aap staan dankzij een pientere Rus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten