 |
| bron |
Altijd al goed geweest in talmen,
in te lang fronsen over moedwil, daden.
Als het dan toch bestaat: slaapkamergeluk,
is dit het grauw geworden dekbed
waarin de verzameling geuren
pure verwaarlozing doet vermoeden.
Maar de ontkenning,
die ruikt misschien nog het wrangst.
Weinig gelukzaligers dan het gevoel van verse lakens.
EPILOOG
Obsessies (de roes van woorden, de hoge lat, het verlies) en walgingen (stalkers, kappers, koffie, duiven, het verlies) blijven ongewijzigd. Het opzet, ondanks een milde regressie in de hebberigheid, ook. Wat er dan anders is? Het jaar, dat is nieuw. De voornemens komen een maand te laat. Uw inspraak zal niet langer anoniem zijn. Mijn toetsenbord licht tegenwoordig op. De regelmaat is hopelijk op het appèl. Ik hoop van u hetzelfde. Welkom terug.
(inwendige, gigantisch grote JUICH)
BeantwoordenVerwijderen(en zo schoon verwoord ook weer)
Oh, Nel! Leuk dat je terug bent, ik heb je schrijfsels gemist :)
BeantwoordenVerwijderen