Underneath a certain tree.

*

Dag 

vijf in 

een reeks van tien. 

Pap zeg ik allang niet meer. 

Chocomousse dan weer wel. 

Die komt zowat peristaltisch mijn oren uit. 

Net als boter en olie en allerlei andere glimmende 

goedjes waarin vis, gevogelte en kroketten 

gewillig hebben liggen sudderen. 

Of bubbeldranken, chique cocktails en geperste druiven. 

Allemaal pionnen in de jaarlijkse poging tot 

familiale bacchanalen en collectieve vetmesterij.

Verder: georchestreerde wensen, omhelzingen en cadeaulijsten.
Een herhaald noodzakelijk kwaad zijn ze, amper nog oprecht.

De gedachte eraan alleen al brengt in de darmen oproer,
onheil en allesbehalve stille nachten.
't Is elke december opnieuw een opdracht,
maar aan het begin van een nieuwe kalender

is het in mijn hart
altijd weer
verdacht
warm.

WebRep

currentVote

noRating

noWeight