Woody Allen en diens hersenspinsels op seventies pellicule trotseert men slechts op zeldzame momenten. Benodigdheden: alertheid, een uitgeslapen geest en de onverklaarbare goesting in anti-Hollywoodiaans vertier. Verrukkelijke spitsvondigheden ("You think you're God!"/"Well, I gotta model myself after somebody.") en een vintage Meryl Streep zijn nochtans beloningen genoeg voor een derde keer 'Manhattan'. Met de masculiene mantel die vandaag de mijne werd (leve de rommelmarkt en leve Gerlins overtuigingskracht) waan ik me voortaan Diane Keaton als Mary in New York County. Zonder worstvormige hond, een zwak voor schriele mannetjes en dat pseudo-intellectuele gezwets weliswaar.
Wow. Wat een gewèldige jas! Je hebt echt een hele leuke stijl, al wat ik hier zie (+ je polyvore!) vind ik geweldig!
BeantwoordenVerwijderenEn van goede smaak gesproken heb ik een vraagje: wat vind jij nu echt de mooiste desigertas? (ik wil er namelijk eentje kopen en twijfel tussen de balcniaga of een jerome dreyfuss exemplaar..)
Very chique, Nel ;-) Volgens mij zou je makkelijk Allen's muze kunnen zijn (en dat bedoel ik uiteraard als compliment)
BeantwoordenVerwijderenHah! Ik heb het gevoel dat de enige passende reactie van mij hier 'knipoog' is. Bij deze. Zit je echt als gegoten! En perfecte aankoop trouwens met dit, intussen, frisse weertje. Wat anders dan zondag!
BeantwoordenVerwijderenNel! Hoe gaat-ie makker? (te familiair?) Schone jas en still good busy op de blog zie ik. Liefde voor 'Manhattan'.
BeantwoordenVerwijderen