The Row s/s 2013 |
't Is fijn mensen kijken in en rond een restaurant. Interessanter dan wat er soms op het bord voor je bij elkander ligt gekwakt. Wat anderen eten, hoe ze dat doen (gedistingeerd, spontaan of boertig), hoe ze praten met hun eetpartners en als ze zwijgen: wat daar dan de reden van mag zijn (echtelijke ruzies, verveling of sprakeloosheid door een guerrilla van de smaakpapillen). Het blijven intrigerende tableaux vivants. Vaak bevestigen de tafelmanieren in wat voor soort etablissement men op dat moment gezeten is. Wat dat nog meer doet: de kledij. Bovenstaande silhouetten zul je nu niet meteen tegenkomen langs de aanschuifbalkjes van Lunch Garden of Ikea Food. Ze werden dan ook niet vervaardigd om bespat te worden met stukken köttbullar of goedkope kroketten. Zij die de cashflow hebben, dragen dit soort Arabisch aandoende gewaden enkel om moleculaire flarden voedsel met Pieper Heidsieck te nuttigen. Om te paraderen rond kristallen lusters en eikenhouten tafels met zijden tafellakens. Dit is hoe Jasmine (Alladins bitch) eens goed zou gaan eten in de Comme Chez Soi anno 2012 (in dit geval: 2013). Mocht ik BFF zijn met de geest in de lamp, wenste ik (behalve een bodemloos vet spaarvarken en een goudspuitende fontein in de achtertuin) mezelf daar voor een keertje tegenover, in gelijkaardige luxueuze knisperstoffen. Al was het maar om te zien hoe the rich and famous eten, praten of zwijgen. Als mode doet dromen, dan is dit er eentje om te onthouden. En dat is knap van die twee blonde lilliputters uit Hollywood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten